اجرای موسیقی بوشهری در فرهنگسرای نیاوران

به گزارش پایگاه خبری هنری بُراق حامیم به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای نیاوران، گروه هیرون به سرپرستی «نوذر سعادت‌پور» با اجرای قطعات موسیقی بوشهری و بندری و همچنین خیام‌خوانی، روز شنبه ۲۶ خرداد ماه روی صحنه می‌رود.

نوذر سعادت‌پور(سرپرست گروه، خواننده، نوازنده نی‌انبان و فلوت)، محمد فرامرزی اُکولو و حسین سهرابی (خواننده)، نیما تنگسیری (ضرب و تمپو)، فرشید چهره‌آزاد (درامز محلی)، مهدی احمدی (کونگا)، فرزاد مستوفی (گیتار باس) و سعید پیراسته نوازنده سازهای افکتی، اعضای گروه «هیرون» هستند که با اجرای قطعاتی مانند تل عاشقون، خروس خون، خرونگ، خیام، حنابندان، بزمی و عروسی بوشهری، کعله مرکب خوانی، لری، رئیسعلی و چند قطعه بی‌کلام در این کنسرت به هنرنمایی خواهند پرداخت.

کنسرت بندری و خیام‌خوانی گروه هیرون،  ۲۶ خرداد ماه از ساعت ۲۱ در سالن خلیج فارس فرهنگسرای نیاوران اجرا می‌شود و بلیت این برنامه در سایت ایران کنسرت به نشانی www.Iranconcert.com در دسترس است.

 

موسیقی بوشهر، همچون دریای نیلگون خلیج فارس، پرشور و دلنشین، از تاریخ و فرهنگ غنی این خطه ساحلی حکایت می‌کند. نغمه‌های بوشهری با ریتم‌های شاد و تنوع آوازی، بازتابی از زندگی مردم این دیار، با دغدغه‌ها، شادی‌ها و غم‌هایشان است.
سازهای بومی، روح‌نواز موسیقی بوشهر:
نی انبان: مشهورترین ساز بوشهر، نی انبان است. این ساز بادی که از پوست بز و نی ساخته می‌شود، با صدایی گرم و نغمه‌های دلنشین، در اکثر اجراهای موسیقی بوشهری حضور دارد.

دمام: دمام، ساز کوبه‌ای دو طرفه، همراهی همیشگی نی انبان است. ضرباهنگ‌های تند و تُند دمام، هیجان و شور را به موسیقی بوشهری می‌بخشد.
سنج و بوق: سنج و بوق، دیگر سازهای کوبه‌ای رایج در موسیقی بوشهر هستند که در کنار دمام، ریتم را نگه می‌دارند و بر شور و هیجان اجرا می‌افزایند.
نی جفتی: نی جفتی، نی دوگانه‌ای است که در کنار آواز، به زیبایی نواخته می‌شود.
عود: عود، ساز زهی مشهوری که در موسیقی عربی نیز رایج است، در برخی از اجراهای موسیقی بوشهری، به خصوص در سبک لیوا، نواخته می‌شود.
دهل: دهل، از سازهای کوبه‌ای قدیمی ایران است که در برخی از مناطق بوشهر، به خصوص در موسیقی بندری، کاربرد دارد.
تومبا: تومبا، ساز کوبه‌ای دستی که با انگشتان نواخته می‌شود، در برخی از اجراهای موسیقی بوشهری، به خصوص در سبک‌های جنوبی، ریتم را همراهی می‌کند.

موسیقی بوشهر، تنها در یک قالب نمی‌گنجد. این موسیقی اصیل، شامل سبک‌های متنوعی است که هر کدام، روایتگر گوشه‌ای از فرهنگ و آداب و رسوم مردم این خطه است.
لِیوا: مشهورترین سبک موسیقی بوشهر، لیوا است. لیوا با ریتم‌های شاد و تُند و اشعاری حماسی، در عروسی‌ها و جشن‌ها نواخته می‌شود.
شروه: شروه، نوای حزن‌انگیز و سوزناکی است که در سوگواری‌ها و مراسم عزاداری خوانده می‌شود.
یَزله: یَزله، سبکی شاد و رقص‌آلود است که در مراسم عروسی و جشن‌ها اجرا می‌شود.
خیام‌خوانی: خیام‌خوانی، خواندن اشعار خیام با لحنی حزن‌انگیز و عرفانی است.
چاووش‌خوانی: چاووش‌خوانی، نوای مخصوص دعوت مردم به مراسم مذهبی است.

موسیقی بوشهر، در طول تاریخ فراز و نشیب‌های بسیاری را پشت سر گذاشته است. این موسیقی اصیل، در دوره قاجار با موسیقی عربی و هندی آمیخته شد و در دوره پهلوی، با ورود سازهای غربی، دستخوش تحولاتی شد. با این حال، موسیقی بوشهر، همچنان اصالت خود را حفظ کرده و به عنوان یکی از غنی‌ترین گنجینه‌های فرهنگی ایران، می‌درخشد.
امروزه، موسیقی بوشهر، نه تنها در این استان، بلکه در سراسر ایران و حتی در دیگر کشورهای جهان، طرفداران بسیاری دارد. گروه‌های موسیقی متعددی در حال فعالیت هستند و با نواختن نغمه‌های اصیل بوشهری، روح تازه‌ای به این موسیقی می‌بخشند.
جشنواره‌های موسیقی محلی بوشهر، فرصتی عالی برای آشنایی با این موسیقی اصیل و شنیدن نغمه‌های دلنشین آن است.