گذری بر نقاشی قهوه خانه ای

نقاشی قهوه خانه ای شیوه ای از نقاشی ایرانی است که در اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی رواج یافت. این نقاشی، نقاشی روایی رنگ روغنی با درون مایه های رزمی، مذهبی و بزمی است.

به گزارش پایگاه خبری هنری بُراق حامیم، نقاشی قهوه خانه ای از سنت های هنر مردمی ایران و متأثر از نقاشی طبیعت گرای رایج در آن زمان است. نقاشان این شیوه برای آثار خود عنوان «خیالی سازی» را برگزیده بودند تا از نقاشانی که به واقعیت عینی می پرداختند مجزا باشند.

موضوعات نقاشی قهوه خانه ای معمولاً از داستان های شاهنامه، اشعار و متون مذهبی، و همچنین وقایع تاریخی و اجتماعی ایران الهام گرفته شده است. این نقاشی ها با استفاده از رنگ های تند و درخشان و خط های قوی و پرکنتراست، فضایی پرشور و حماسی ایجاد می کنند.
از جمله نقاشان مشهور قهوه خانه ای می توان به میرزا مهدی خان نقاش باشی، محمد مدبر، و ابوالحسن خان صدیقی اشاره کرد.

ویژگی های نقاشی قهوه خانه ای

موضوعات: موضوعات نقاشی قهوه خانه ای معمولاً از داستان های شاهنامه، اشعار و متون مذهبی، و همچنین وقایع تاریخی و اجتماعی ایران الهام گرفته شده است.

سبک: این نقاشی، نقاشی روایی رنگ روغنی با درون مایه های رزمی، مذهبی و بزمی است.

رنگ: رنگ های تند و درخشان و خط های قوی و پرکنتراست از ویژگی های بارز این نقاشی است.

فضا: فضای این نقاشی ها معمولاً پرشور و حماسی است.

تاثیر نقاشی قهوه خانه ای

نقاشی قهوه خانه ای تأثیر عمیقی بر هنر معاصر ایران داشته است. این نقاشی ها به عنوان منبع الهام برای هنرمندانی مانند محمود فرشچیان، سهراب سپهری، و پرویز تناولی بوده اند.

از جمله مشهورترین نقاشی های قهوه خانه ای می توان به موارد زیر اشاره کرد:

نبرد رستم و سهراب اثر میرزا مهدی خان نقاش باشی

رستم در حال کشتن دیو سپید اثر میرزا مهدی خان نقاش باشی

رستم و اسفندیار اثر محمد مدبر

آخرین لحظات عمر حضرت علی(ع) اثر ابوالحسن خان صدیقی

شهادت حضرت علی(ع) اثر ابوالحسن خان صدیقی

مبارزه حسین بن علی(ع) با یزید اثر ابوالحسن خان صدیقی

قیام امام حسین(ع) اثر ابوالحسن خان صدیقی

نبرد شاه عباس با ازبکان اثر محمد مدبر

این نقاشی ها همگی از موضوعات حماسی و مذهبی الهام گرفته شده اند و با استفاده از رنگ های تند و درخشان و خط های قوی و پرکنتراست، فضایی پرشور و حماسی ایجاد می کنند.
نبرد رستم و سهراب یکی از مشهورترین نقاشی های قهوه خانه ای است که از داستان معروف شاهنامه الهام گرفته شده است. این نقاشی صحنه نبرد میان دو قهرمان ایرانی، رستم و سهراب، را به تصویر می کشد.

رستم در حال کشتن دیو سپید نیز از داستان های شاهنامه الهام گرفته شده است. این نقاشی صحنه کشتن دیو سپید توسط رستم را به تصویر می کشد.
رستم و اسفندیار از دیگر نقاشی های قهوه خانه ای است که از داستان های شاهنامه الهام گرفته شده است. این نقاشی صحنه نبرد میان دو قهرمان ایرانی، رستم و اسفندیار، را به تصویر می کشد.
آخرین لحظات عمر حضرت علی (ع)، شهادت حضرت علی(ع)، مبارزه حسین بن علی(ع) با یزید، و قیام امام حسین(ع) از جمله نقاشی های قهوه خانه ای با موضوعات مذهبی هستند. این نقاشی ها صحنه های مهمی از تاریخ اسلام را به تصویر می کشند.
نبرد شاه عباس با ازبکان از جمله نقاشی های قهوه خانه ای با موضوع تاریخی است. این نقاشی صحنه نبرد میان شاه عباس صفوی و ازبکان را به تصویر می کشد.

قدیمی ترین نقاشی های قهوه خانه ای

قدیمی ترین نقاشی های قهوه خانه ای در قهوه خانه های ایران یافت می شود. این نقاشی ها معمولاً روی دیوارهای قهوه خانه ها کشیده می شدند و موضوعاتی مانند داستان های شاهنامه، وقایع تاریخی، و موضوعات مذهبی را به تصویر می کشیدند.
در حال حاضر، قدیمی ترین نقاشی های قهوه خانه ای در موزه های ایران و جهان نگهداری می شوند. از جمله این موزه ها می توان به موزه رضا عباسی در تهران، موزه هنرهای معاصر تهران، موزه هنرهای معاصر اصفهان، و موزه هنرهای اسلامی در قاهره اشاره کرد.
یکی از قدیمی ترین نقاشی های قهوه خانه ای که در موزه رضا عباسی نگهداری می شود، نقاشی «رستم و سهراب» اثر میرزا مهدی خان نقاش باشی است. این نقاشی در سال ۱۲۸۶ هجری قمری کشیده شده است.

نقاشی قهوه خانه ای و نقاشی کلیسا ها

نقاشی قهوه خانه ای و نقاشی کلیسا هر دو از انواع نقاشی روایی هستند که از موضوعات حماسی، مذهبی، و تاریخی الهام گرفته شده اند. با این حال، این دو سبک نقاشی از نظر موضوعات، سبک، و مخاطبان هدف با یکدیگر تفاوت هایی دارند.
موضوعات
موضوعات نقاشی قهوه خانه ای معمولاً از داستان های شاهنامه، اشعار و متون مذهبی، و همچنین وقایع تاریخی و اجتماعی ایران الهام گرفته شده است. این نقاشی ها معمولاً صحنه های اکشن و حماسی را به تصویر می کشند و فضایی پرشور و هیجان انگیز ایجاد می کنند.
موضوعات نقاشی کلیسا معمولاً از داستان های کتاب انجیل، زندگی قدیسان، و موضوعات مذهبی دیگر الهام گرفته شده است. این نقاشی ها معمولاً صحنه های مقدس و معنوی را به تصویر می کشند و فضایی روحانی و معنوی ایجاد می کنند.
سبک
نقاشی قهوه خانه ای از سبکی رئالیستی و واقع گرایانه پیروی می کند. این نقاشی ها با استفاده از رنگ های تند و درخشان و خط های قوی و پرکنتراست، فضایی پرشور و حماسی ایجاد می کنند.
نقاشی کلیسا از سبکی انتزاعی و نمادین پیروی می کند. این نقاشی ها معمولاً از رنگ های روشن و ملایم و خط های نرم و لطیف استفاده می کنند و فضایی روحانی و معنوی ایجاد می کنند.
مخاطبان هدف
نقاشی قهوه خانه ای برای مخاطبان عام و مردم کوچه و بازار کشیده می شد. این نقاشی ها معمولاً در قهوه خانه ها، تکیه ها، و حسینیه ها به نمایش گذاشته می شدند.
نقاشی کلیسا برای مخاطبان خاص و پیروان مذهب مسیحیت کشیده می شد. این نقاشی ها معمولاً در کلیساها و مکان های مذهبی دیگر به نمایش گذاشته می شدند.
در مجموع، می توان گفت که نقاشی قهوه خانه ای و نقاشی کلیسا هر دو از انواع نقاشی روایی هستند که از موضوعات حماسی، مذهبی، و تاریخی الهام گرفته شده اند. با این حال، این دو سبک نقاشی از نظر موضوعات، سبک، و مخاطبان هدف با یکدیگر تفاوت هایی دارند.

پایان پیام/