در دوران دولت شهید سید ابراهیم رئیسی، سه کار مهم در زمینه مد و لباس انجام شده است که با توجه به پیشینه پوششی در ایران باستان و هنر طراحی لباس مدرن صورت گرفته است.
به گزارش پایگاه خبری هنری بُراق حامیم، در دوران دولت شهید سید ابراهیم رئیسی، سه کار مهم در زمینه مد و لباس انجام شده است:
۱. حمایت از طراحان و تولیدکنندگان داخلی:
– دولت شهید سید ابراهیم رئیسی با ارائه تسهیلات و حمایت‌های مالی، سعی در تقویت صنعت مد و لباس داخلی داشت. این حمایت‌ها شامل ارائه وام‌های کم‌بهره به طراحان و تولیدکنندگان، ایجاد فضای نمایشگاهی برای ارائه محصولات داخلی و تشویق به استفاده از مواد اولیه داخلی بود.
۲. برگزاری نمایشگاه‌ها و رویدادهای مد:
– برگزاری نمایشگاه‌ها و رویدادهای مد به منظور معرفی و ترویج لباس‌های ایرانی و اسلامی یکی از اقدامات مهم این دولت بود. این رویدادها فرصتی را برای طراحان فراهم کرد تا کارهای خود را به مخاطبان و خریداران عرضه کنند و در عین حال باعث افزایش آگاهی عمومی نسبت به فرهنگ و هویت ایرانی شد.
۳. ترویج پوشش اسلامی و بومی:
– یکی از اهداف اصلی دولت شهید سید ابراهیم رئیسی ترویج پوشش اسلامی و بومی بود. این دولت با اجرای برنامه‌های فرهنگی و آموزشی، سعی در ترویج استفاده از لباس‌های سنتی و اسلامی داشت. همچنین با حمایت از رسانه‌ها و تولید محتوای مرتبط با مد و لباس اسلامی، تلاش شد تا این نوع پوشش در جامعه به یک فرهنگ عمومی تبدیل شود.
دانشنامه هنری ویکی آرت بُراق حامیم_تأکید بر پوشش اسلامی در ایران دلایل مختلف فرهنگی، مذهبی، اجتماعی و سیاسی دارد. برخی از این دلایل عبارتند از:
۱. ارزش‌های مذهبی:
– یکی از مهم‌ترین دلایل تأکید بر پوشش اسلامی در ایران، پایبندی به تعالیم اسلام است. ایران به عنوان یک جمهوری اسلامی، قوانین و مقررات خود را بر اساس آموزه‌های دینی تدوین کرده و حفظ حجاب و پوشش اسلامی به عنوان یکی از واجبات دینی در اسلام شناخته می‌شود.
۲. حفظ هویت فرهنگی:
– پوشش اسلامی بخشی از هویت فرهنگی و ملی ایران است. تاکید بر حفظ و ترویج پوشش اسلامی، به عنوان نمادی از اصالت و سنت‌های فرهنگی ایرانیان، اهمیت ویژه‌ای دارد. این پوشش، همبستگی و اتحاد ملی را تقویت می‌کند و نشان‌دهنده پایبندی به ارزش‌های فرهنگی و تاریخی کشور است.
۳. ملاحظات اجتماعی:
– حفظ نظم و امنیت اجتماعی یکی دیگر از دلایل تأکید بر پوشش اسلامی است. معتقدان به پوشش اسلامی بر این باورند که رعایت حجاب می‌تواند به کاهش موارد سوء استفاده‌های جنسی و ارتقای سطح امنیت و آرامش اجتماعی کمک کند.
۴. سیاست‌های دولتی:
– سیاست‌های دولتی جمهوری اسلامی ایران نیز بر تأکید بر پوشش اسلامی نقش دارد. قوانین و مقررات رسمی کشور بر اساس اسلام و شریعت تنظیم شده و حکومت از طریق نهادهای مختلف، تلاش می‌کند تا این مقررات را اجرا کند و فرهنگ پوشش اسلامی را در جامعه ترویج دهد.
۵. ترویج ارزش‌های اخلاقی:
– تأکید بر پوشش اسلامی به منظور ترویج ارزش‌های اخلاقی و تقوای فردی در جامعه است. پوشش اسلامی به عنوان نمادی از احترام به خود و دیگران، تعهد به ارزش‌های اخلاقی و حفظ حریم شخصی تلقی می‌شود.
در مجموع، تأکید بر پوشش اسلامی در ایران بر اساس ترکیبی از تعالیم مذهبی، ارزش‌های فرهنگی، ملاحظات اجتماعی و سیاست‌های دولتی صورت می‌گیرد.
پوشش بانوان در ایران پیش از ظهور اسلام
پوشش بانوان در ایران پیش از ظهور اسلام بسته به دوره‌های تاریخی مختلف و فرهنگ‌های گوناگونی که در این سرزمین زیسته‌اند، متفاوت بوده است. اما به طور کلی، پوشش زنان در ایران باستان معمولاً شامل لباس‌هایی بود که بدن را به‌طور کامل یا تقریباً کامل می‌پوشاند. برخی از مهم‌ترین دوره‌های تاریخی و ویژگی‌های پوشش بانوان در این دوران عبارتند از:
۱. دوره هخامنشیان (۵۵۰-۳۳۰ پیش از میلاد):
– زنان هخامنشی معمولاً لباس‌هایی بلند و گشاد می‌پوشیدند که تا مچ پا می‌رسید. این لباس‌ها اغلب از پارچه‌های با کیفیت و تزئینات زیبا تهیه می‌شد. همچنین، نقوش برجسته تخت جمشید نشان می‌دهد که زنان هخامنشی دارای پوشش سر و شال‌هایی بودند که موها و سرشان را می‌پوشاند.
۲. دوره اشکانیان (۲۴۷ پیش از میلاد – ۲۲۴ میلادی):
– در این دوره، زنان اشکانی لباس‌هایی بلند و پوشیده به تن داشتند که معمولاً شامل تونیک‌های بلند و شال‌هایی بود که روی سر و شانه‌ها قرار می‌گرفت. پارچه‌های استفاده شده معمولاً از جنس‌های مرغوب و با رنگ‌های مختلف بودند.
۳. دوره ساسانیان (۲۲۴-۶۵۱ میلادی):
– پوشش بانوان ساسانی نیز بسیار پوشیده و متنوع بود. زنان ساسانی لباس‌های بلندی می‌پوشیدند که از شانه تا مچ پا را می‌پوشاند. این لباس‌ها اغلب با جواهرات و زیورآلات تزئین می‌شدند. زنان درباری و اشرافی معمولاً از پارچه‌های ابریشمی و گران‌بها استفاده می‌کردند. همچنین، پوشش سر و استفاده از شال‌ها و روسری‌ها برای پوشاندن موها نیز رایج بود.
به طور کلی، پوشش بانوان در ایران باستان، هر چند که ممکن است تفاوت‌هایی با دوران پس از اسلام داشته باشد، ولی در بیشتر دوره‌ها به‌طور کلی پوشیده و محافظه‌کارانه بوده است. این پوشش‌ها نه تنها جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی داشتند بلکه گاهی نیز برای محافظت در برابر شرایط آب و هوایی و محیطی طراحی می‌شدند.
پوشش مدرن
پوشش مدرن و متعارف بانوان در کشورهای مختلف جهان به شدت تحت تأثیر فرهنگ، آب و هوا، مذهب، و مد روز قرار دارد. در زیر به مرور مختصری از پوشش بانوان در برخی از کشورهای جهان پرداخته شده است:
ایالات متحده و کانادا:
– لباس‌های غیررسمی: شلوار جین، تیشرت، پیراهن‌های بلند و کوتاه، دامن‌های متنوع.
– لباس‌های رسمی: کت و شلوار، لباس‌های شب، و پیراهن‌های مجلسی.
اروپا:
– لباس‌های غیررسمی: تنوع زیادی در پوشش روزمره وجود دارد که شامل شلوار، بلوز، تیشرت، و دامن است.
– لباس‌های رسمی: کت و دامن، پیراهن‌های مجلسی، و لباس‌های شب.
غرب آسیا:
– لباس‌های سنتی و مدرن: در برخی کشورهای غرب آسیا مانند ایران، عربستان سعودی و امارات متحده عربی، پوشش بانوان شامل لباس‌های سنتی مانند عبایا، چادر و روسری است، ولی در کنار آن‌ها لباس‌های مدرن نیز استفاده می‌شود.
– لباس‌های روزمره: شلوار جین و تیشرت با رعایت حجاب اسلامی در کشورهای اسلامی.
شرق آسیا:
– ژاپن: در کنار لباس‌های مدرن مانند شلوار و بلوز، همچنان کیمونو به عنوان لباس سنتی در مراسم خاص استفاده می‌شود.
– کره جنوبی: ترکیبی از مد غربی و پوشش سنتی هانبوک که در جشن‌ها و مراسم رسمی پوشیده می‌شود.
جنوب آسیا:
– هند و پاکستان: زنان اغلب از ساری، سالوار کامیز و دوپاتا استفاده می‌کنند. در کنار این پوشش‌ها، لباس‌های غربی مانند شلوار و تیشرت نیز رایج است.
– بنگلادش و سریلانکا: پوشش سنتی مانند ساری و سالوار کامیز همچنان محبوب است، همراه با لباس‌های مدرن.
آفریقا:
– غرب آفریقا: لباس‌های رنگارنگ و پرنقش و نگار مانند کنت و بوبو رایج است.
– شمال آفریقا: ترکیبی از لباس‌های سنتی مانند جلابیه و لباس‌های مدرن دیده می‌شود.
استرالیا و نیوزیلند:
– لباس‌های غیررسمی: شلوار جین، تیشرت، شلوارک و لباس‌های راحت.
– لباس‌های رسمی: پیراهن‌های مجلسی، کت و شلوار.
روسیه و اروپای شرقی:
– لباس‌های روزمره: شلوار جین، بلوز، پیراهن‌های بلند و کوتاه.
– لباس‌های سنتی: لباس‌های سنتی مانند سارافان در مراسم خاص استفاده می‌شود.
مطالب جالب
درآمدی بر موسیقی ایران و جهان
هنرمندی که هنر و اندیشه‌اش رنگ کهنگی نمی‌گیرد
هنر مکرومه بافی